شناسایی و رتبه‌بندی عوامل موثر بر پرورش رهبران فردا با تمرکز بر گروه‌های علوم پایه آموزش‌وپرورش استان مرکزی با استفاده از مدل AHP

نویسندگان

  • محمدامین رمضانی .دانشگاه آزاد اسلامی واحد فراهان، فراهان، اراک، ایران https://orcid.org/0000-0001-6392-8656
  • مجتبی قنبری .دانشگاه آزاد اسلامی واحد فراهان، فراهان، اراک، ایران
  • Ameneh Malmir * .دانشگاه آزاد اسلامی واحد فراهان، فراهان، اراک، ایران

https://doi.org/10.48313/asemel.v2i3.89

چکیده

هدف: این پژوهش با هدف شناسایی و رتبه‌بندی عوامل موثر بر پرورش رهبران فردا با تمرکز بر گروه‌های علوم پایه آموزش‌وپرورش استان مرکزی انجام شد. توجه به رهبری آینده در نظام آموزشی، نقش مهمی در ارتقای کیفیت آموزش و توسعه سرمایه انسانی دارد.

روش‌شناسی پژوهش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی–پیمایشی است. جامعه آماری شامل کلیه مدیران گروه‌های علوم پایه آموزش‌وپرورش استان مرکزی به تعداد 170 نفر بود که بر اساس فرمول کوکران، 118 نفر به‌عنوان نمونه و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته‌ای بود که شاخص‌های آن با روش دلفی استخراج شد. روایی پرسشنامه با استفاده از نسبت روایی محتوا[1] و پایایی آن با آلفای کرونباخ تایید گردید. داده‌ها با هدف رتبه‌بندی عوامل موثر مورد تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج نشان داد، مهم‌ترین عوامل موثر بر پرورش رهبران آموزشی به ترتیب شامل حمایت مدیران، چشم‌انداز آموزش عالی، شایستگی‌های حرفه‌ای، انگیزه شغلی، مدیریت دانش، مسئولیت‌پذیری، توسعه حرفه‌ای، برنامه‌های توسعه‌ای، برنامه‌ریزی و پیش‌بینی، توانایی‌های فردی، سبک رهبری، تحول‌گرایی و مشارکت و تیم‌سازی هستند. در این میان، عوامل مرتبط با حمایت سازمانی و جهت‌گیری راهبردی آموزش، بالاترین اولویت را به خود اختصاص دادند، در حالی‌که متغیرهایی نظیر تنش شغلی و رضایت شغلی در رتبه‌های پایین‌تر قرار گرفتند.

اصالت/ارزش‌افزوده علمی: یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که حمایت مدیران و وجود چشم‌انداز روشن آموزشی نقش تعیین‌کننده‌ای در پرورش رهبران آینده در گروه‌های علوم پایه دارند. از این‌رو، تمرکز بر تقویت حمایت سازمانی، توسعه شایستگی‌ها و برنامه‌های هدفمند توسعه حرفه‌ای می‌تواند زمینه‌ساز تربیت رهبران اثربخش در نظام آموزشی باشد.

 

 

کلمات کلیدی:

رهبران آموزشی، گروه‌های علوم پایه، روش AHP

مراجع

  1. [1] Abramczyk, A., & Jurkowski, S. (2020). Cooperative learning as an evidence-based teaching strategy: What teachers know, believe, and how they use it. Journal of education for teaching, 46(3), 296–308. https://doi.org/10.1080/02607476.2020.1733402
  2. [2] Salcedo-De-La-Fuente, R., Herrera-Carrasco, L., Illanes-Aguilar, L., Poblete-Valderrama, F., & Rodas-Kürten, V. (2024). Las emociones en el proceso de aprendizaje: Revisión sistemática. Revista de estudios y experiencias en educación, 23(51), 253–271. (In Spain). http://dx.doi.org/10.21703/rexe.v23i51.1991.
  3. [3] Banai Qale, M., Jamshidi, M., Narimani, J., & Shabandoust, S. (2022). The role of leadership in organizations. The first national conference on transformational management. Civilica, Shiraz, Iran. (In Persian). https://civilica.com/doc/1525178
  4. [4] Ahmadi, F., Abdollahi, H., Khorsandi, T. A., Taheri, M. (2025). Exploring the necessary platforms for the transition from educational management to educational leadership in Iranian schools. Research on educational leadership and management, 9(34), 83-118. (In Persian). https://doi.org/10.22054/jrlat.2024.80510.1763
  5. [5] Ahanchian, M. R., & Khajoueinejad, Z. (2013). Deadlocks in the development of the independent field of educational managers: Lessons learned from an in-depth research. Bimonthly scientific-research journal of a new approach to educational managemen, 14(4), 112–128. (In Persian). https://B2n.ir/tr3427
  6. [6] Stoner, J. A. F, Freeman, R. E., & Gilbert, D. R. (1995). Management. Prentice Hall. https://books.google.com/books/about/Management.html?id=Zf4JAQAAMAAJ
  7. [7] Malekshahi, S., Jahanian, R., Salimi, M., & Labadi, Z. (2022). Designing a model for developing systemic thinking for education managers. Bimonthly scientific-research journal: New approaches in educational management, 13(4), 118–198. (In Persian). https://www.doi.org/10.30495/jedu.2022.26838.5403
  8. [8] Chen, F., Lail, J., & Wahab, A. (2024). The impact of leadership development programs on school management in secondary schools in Eastern China. International journal of education and humanities, 16(1), 93–97. https://doi.org/10.54097/xm2vd897
  9. [9] Aleme Keikha, & Hamed Aramesh. (2024). Designing and validating a model for developing organizational leaders with a competency approach. Governance and development, 4(2), 67–90. (In Persian). https://doi.org/10.22111/jipaa.2024.473061.1200
  10. [10] Keshtidaar, R., Nemati, N., & Bagherpour, T. (2024). A model for training senior sports managers based on professional competence in the organizational structure of Iranian education. Sports management studies, 16(85), 63–90. (In Persian). https://doi.org/10.22089/smrj.2023.13906.3805
  11. [11] Javadyar, K., Saki, R., & Jafari, P. (2023). Presenting a model for the succession of educational leaders in the Iranian formal public education system. Educational innovations, 22(2), 7–42. (In Persian). https://doi.org/10.22034/jei.2023.376082.2514
  12. [12] Khosrow Parviz, F., Rezaei Dizgah, M., & Ruhollah, A. G. (2023). Identifying the components of succession planning in Iranian public universities. Iranian higher education, 15(2), 107–127. (In Persian). https://www.sid.ir/paper/1430431/en
  13. [13] Hassanzadeh Deloi, A., Mohammad Davoudi, A. H., Hosseini, M. A., & Jamali, A. (1401). Designing a succession development model with a qualitative approach (case study: Managers of Mashhad university of medical sciences). Development and resource management studies, 1(3), 1–14. Civilica, Mashhad, Iran. (In Persian). https://civilica.com/doc/1969585
  14. [14] Taqva, M. R., Dehghani, R., & Tabatabaiyan, S. H. (2021). A model of strategies for training senior managers of knowledge-based companies. Quarterly journal of strategic management studies, 12(48), 25–48. (In Persian). https://ensani.ir/file/download/article/1658026627-9805-48-2.pdf
  15. [15] Fusarelli, B. C., & Fusarelli, L. D. (2024). Leadership for the future: Enhancing principal preparation through standards and innovation. Education sciences, 14(12), 1403. https://doi.org/10.3390/educsci14121403
  16. [16] Huber, S. G., & Pruitt, J. (2024). Transforming education leadership through multiple approaches to develop and support school leadership. Education sciences, 14(9), 953. https://doi.org/10.3390/educsci14090953
  17. [17] Parfitt, C. M. (2017). Creating a succession-planning instrument for educational leadership. Education leadership review, 18(1), 21–36. https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ1162585.pdf
  18. [18] Van Vuuren, C. D., Visser, K., & du Plessis, M. (2022). Influential factors impacting leadership effectiveness: A case study at a public university. Acta commercii, 22(1), 1–9. https://www.scielo.org.za/pdf/acom/v22n1/02.pdf

دانلود

چاپ شده

2025-09-18

شماره

دوره 2 شماره 3 (1404): مطالعات کاربردی در مدیریت آموزشی و آموزش الکترونیکی

نوع مقاله

مقالات شماره جاری

ارجاع به مقاله

رمضانی م. ., قنبری م. ., & Malmir, A. . (2025). شناسایی و رتبه‌بندی عوامل موثر بر پرورش رهبران فردا با تمرکز بر گروه‌های علوم پایه آموزش‌وپرورش استان مرکزی با استفاده از مدل AHP. مطالعات کاربردی در مدیریت آموزشی و یادگیری الکترونیکی, 2(3), 172-182. https://doi.org/10.48313/asemel.v2i3.89
Crossref
Scopus
Google Scholar
Europe PMC

مقالات مشابه

##common.pagination##

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.